در این پژوهش، مدلسازی عددی برای ارزیابی فنی و اقتصادی کاربرد چرخ دسیکنت در سیستمهای تهویۀ مطبوع مراکز درمانی به کار رفته است. هدف اصلی، تحلیل میزان صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش هزینههای بهرهبرداری ازطریق استفاده از این فناوری در هواسازهاست. پارامترهایی مانند ظرفیت نامی هواساز، شرایط آبوهوایی اقلیمهای مختلف و مدتزمان بهرهبرداری سالانه، بهعنوان متغیرهای کلیدی در شبیهسازی بررسی شدهاند. مطالعات ابتدا در چند درمانگاه منتخب استان مرکزی انجام شد و سپس به سطح ملی گسترش یافت. نتایج نشان میدهد که بهکارگیری سیستم دسیکنت در هواسازها، سبب صرفهجویی قابل توجهی در مصرف برق میشود. این صرفهجویی تا حدی است که میتواند جایگزین ظرفیت تولید چندین نیروگاه کوچک گردد. هرچند مصرف گاز طبیعی برای احیای چرخ دسیکنت افزایش پیدا میکند، اما مجموع صرفهجویی برق و مزایای زیستمحیطی ناشی از کاهش انتشار آلایندهها، بهطور کامل بر هزینههای اضافی غالب است. دورۀ بازگشت سرمایه، با توجه به سناریوهای مختلف قیمت گاز و تجهیزات، کمتر از ۱۲ سال برآورد میشود. علاوهبر این، استفاده از منابع حرارتی با کیفیت پایین مانند انرژی خورشیدی برای احیای چرخها، مزیتی رقابتی برای این فناوری به شمار میرود. درمجموع، کاربرد چرخ دسیکنت رویکردی مؤثر و پایدار برای بهینهسازی مصرف انرژی در مراکز درمانی است.