پایان‌پذیری سوخت‌های فسیلی و خسارت‌های زیست‌محیطی آن‌ها منجر به استفاده از منابع انرژی‌تجدیدپذیر ازجمله زیست‌توده شده است، پسماندهای کشاورزی از منابع بزرگ زیست‌توده هستند که در این مطالعه امکان استفاده از پسماندهای کشاورزی استان اردبیل به‌عنوان سوخت در محفظه‌های‌‌احتراقی بررسی شده است. با مطالعه و بررسی همۀ محصولات کشاورزی تولیدی استان اردبیل، دو نمونه کاه‌گندم و جو به‌علت ازیاد تولید و ارزش غذایی کم و پسماند زیاد به‌عنوان نمونه انتخاب شدند و آنالیزهای عنصری و خاکستر حاصل از احتراق، کاه‌گندم و جو، با استفاده از محدوده‌های‌استاندارد مقایسه و مشکل‌های فنی و زیست‌محیطی ناشی از آن‌ها تحلیل شده است. همچنین با استفاده از آنالیز توزین حرارتی، رفتار احتراقی نمونه‌ها تحلیل و شاخص‌های احتراقی و سینتیک آن‌ها به‌دست آمدند. مقدار کلرو گوگرد در هر دو نمونۀ کاه‌جو و گندم، بالاتر از مقدار مجاز 1/0 درصد است که منجر به پدیده‌خوردگی و انتشار آلاینده‌ها می‌شود، مقدار نیتروژن بالاتر از مقدار مجاز 7/0 است که منجر به انتشار اکسیدهای نیتروژن می‌شود. نمونۀ کاه‌گندم نسبت به کاه‌جو شاخص احتراق و اشتعال‌پذیری بیشتر و درنتیجه، دمای پیک و زمان حداکثر نرخ احتراق و دمای پایان احتراق کمتر، اما حداکثر نرخ احتراقی بیشتر و درنتیجه، واکنش‌پذیری ببیشتری دارد. انرژی فعال‌سازی و فاکتور فرکانسی نمونۀ کاه‌جو در مرحلۀ احتراقی زغالی‌شدن بیشتر از گندم است. هر دو نمونه برای استفادۀ مستقیم به‌عنوان سوخت مطلوب نیستند و نیاز به انجام برخی فرایندهای اصلاحی دارند.
)