در این تحقیق، میزان تأثیرپذیری تابش خورشیدی از عواملی مانند فاصله زمانی از ظهر خورشیدی و غلظت نانوذرات آلاینده هوا در سه اندازه مختلف (PM10، PM2.5 و PM1.0) مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور، تابش خورشیدی و غلظت آلاینده ذرات معلق (PM10، PM2.5 و PM1.0) در روزهای تابستان اندازه‌گیری شده و از بررسی آماری اطلاعات به دست آمده، مدل‌های پیش‌بینی‌کننده میزان تابش بر حسب غلظت ذرات و فاصله از ظهر خورشیدی، در سه رابطه برای PM10، PM2.5 و PM1.0 به دست آمده است. در ادامه، روابط مورد ارزیابی قرار گرفته تا از درستی و اثربخشی آن‌ها اطمینان حاصل شود. وقتی که مقدار واقعی تابش خورشیدی برابر 1953 کیلوژول بر متر مربع است، روابط سه‌گانه مذکور، میزان تابش را به ترتیب 1952، 1954 و 1953 کیلوژول بر متر مربع پیش‌بینی می‌کنند.
هالک, فرح سادات, حسنی, فرهنگ, & کاوسی‌رحیم, علی. (1401). مدل تحلیلی اثرات میکرو و نانوذرات آلاینده هوا در کاهش اشعه خورشید. مهندسی و مدیریت انرژی, 2(2), 13-20.
MLA
فرح سادات هالک; فرهنگ حسنی; علی کاوسی‌رحیم. "مدل تحلیلی اثرات میکرو و نانوذرات آلاینده هوا در کاهش اشعه خورشید". مهندسی و مدیریت انرژی, 2, 2, 1401, 13-20.
HARVARD
هالک, فرح سادات, حسنی, فرهنگ, کاوسی‌رحیم, علی. (1401). 'مدل تحلیلی اثرات میکرو و نانوذرات آلاینده هوا در کاهش اشعه خورشید', مهندسی و مدیریت انرژی, 2(2), pp. 13-20.
VANCOUVER
هالک, فرح سادات, حسنی, فرهنگ, کاوسی‌رحیم, علی. مدل تحلیلی اثرات میکرو و نانوذرات آلاینده هوا در کاهش اشعه خورشید. مهندسی و مدیریت انرژی, 1401; 2(2): 13-20.
)