Jafarian M, Omid M, Khanali M, Mokhtari M. Investigation of the Effect of Copper and Aluminiumoxide Nanoparticleson the Thermal Energy Storage Capability of Phase Change Material. JEM. 2020; 10 (3) :78-89
URL:
http://energy.kashanu.ac.ir/article-1-1190-fa.html
جعفریان مصطفی، امید محمود، خانعلی مجید، مختاری مظفر. بررسی تأثیر نانوذرات مس و اکسیدآلومینیوم بر قابلیت ذخیرهسازی انرژی حرارتی در مادۀ تغییر فاز دهنده. مهندسی و مدیریت انرژی. 1399; 10 (3) :78-89
URL: http://energy.kashanu.ac.ir/article-1-1190-fa.html
دانشگاه تهران
چکیده: (722 مشاهده)
انرژی خورشیدی یکی از انواع مطلوب انرژیهای تجدیدپذیر است؛ اما بهدلیل دائمی نبودن تابش خورشید، ذخیرهسازی آن ضروری است و استفاده از مواد تغییر فاز دهنده (PCMs) روشی مناسب برای این منظور است. بهدلیل رخ دادن فرایندهای ذوب و انجماد در سامانههای ذخیرهسازی انرژی حرارتی، تعیین ویژگیهای حرارتی آنها منجر به استفادۀ بهینه و طراحی مناسب این سامانهها میشود. در این پژوهش از پارافینواکس بهعنوان PCM و از نانوذرات اکسیدآلومینیوم و مس، برای ارتقای خواص حرارتی آن استفاده شده است. خواص ریزساختاری نانوکامپوزیتهای ساختهشده با میکروسکوپ الکترونی روبشی نشر میدانی مطالعه شدند. آزمایشها با آزمون فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با 3 عامل اصلی درصد وزنی نانوذره (در 3 سطح)، نوع نانوذره (در 2 سطح) و اندازۀ قطر متوسط نانوذره (در 3 سطح) و پارافینواکس خالص، با 3 بار تکرار انجام شد. نقطۀ ذوب و گرمای نهان هر نمونه با استفاده از دستگاه گرماسنج روبشی تفاضلی اندازهگیری شدند. نتایج نشاندهندۀ کاهش اندک نقطۀ ذوب نانوکامپوزیت با افزایش غلظت نانوذره است، درحالیکه نوع و اندازۀ نانوذره، اثر معناداری بر آن ندارند. افزودن نانوذرات، اثر مطلوبی بر بهبود گرمای نهان نانوکامپوزیت داشته اما غلظت آن حد بهینه دارد. در اندازههای کوچکتر نانوذرات، گرمای نهان بیشتری مشاهده شده است. استفاده از نانوذرۀ مس با غلظت 1% و اندازۀ 30 نانومتر مؤثرترین تیمار در ارتقای گرمای نهان نانوکامپوزیت بوده است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
مهندسی مکانیک دریافت: 1397/9/11 | ویرایش نهایی: 1399/10/25 | پذیرش: 1398/7/24 | انتشار: 1399/6/10